گروه فرهنگی سراج24: وزارت ارشاد در دولت یازدهم اصلا روزهای آرام و راحتی را پشت سر نگذاشت. از همان ابتدا که حسن روحانی رئیس جمهور نام علی جنتی را برای تصدی این پست در نخستین کابینه اش مطرح کرد، اعتراض ها شروع شد. هرچند تفکرات علی جنتی هیچگاه با پدرش همراه نبوده و همه هم این موضوع را می دانستند اما موضوع اصلی مخالفت ها، بی ربط و یا حداقل کم ربط بودن نام علی جنتی به حوزه فرهنگ و ارشاد اسلامی بود.
با همه این تفاسیر، جنتی وزیر شد و بیش تر از سه سال ساکن ساختمان بهارستان بود. اما اوضاع به همین منوال پیش نرفت. علی جنتی در پی حواشی‌ای که هیچ وقت بصورت شفاف و واضح در رسانه‌ها مطرح نشد، از سمت خودش استعفا کرد. کارشناسان رسانه‌ای اظهار عقیده کردند که این استعفا در پی آن حاشیه‌های ناشفاف بیشتر شبیه یک عزل مودبانه بوده است.
جنتی اما در نامه استعفایش چیز بیشتری را به عنوان دلیل استعفا مطرح نمی‌کند و فقط می‌نویسد: «اتاق های فکر پنهان برای تخریب کلیه دستاوردهای دولت و ناکارآمد نشان دادن آن عزم خود را جزم کرده اند اینجانب و همکارانم هرگز خود را خالی از اشکال ندانسته و همواره از هر گونه نقد سازنده استفاده کرده ایم ولی متاسفانه برخی از جریانات سیاسی با زیرپا گذاشتن همه تعهدات اخلاقی سعی در وارونه جلوه دادن مسائل و بدبین ساختن عالمان و شخصیت های دینی و متدینین نسبت به عملکرد وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی دارند و انتظار می رود در چندماه آینده اینگونه جوسازی ها تشدید شود.»
جنتی در مهر 1395 از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی رفت و بعد از آن سید رضا صالحی امیری در آبان 1395 به عنوان وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی دولت تدبیر و امید معرفی شد. صالحی امیری هیچگاه یک شخصیت فرهنگی شناخته شده میان اهالی فرهنگ و هنر نبود و بیشتر و پیشتر از همه او را به عنوان یک چهره و گزینه امنیتی-اطلاعاتی می‌شناختند.انتقادات از شخصیت صالحی امیری هیچگاه کمتر از علی جنتی نبود اما در ماه‌های باقی مانده تا انتخابات دیگر کسی تلاشی برای تغییر نظر رئیس جمهور را نداشت. همه جز وزیر می‌دانستند که صالحی امیری تنها یک گزینه موقت 6 ماهه تا برگزاری دوازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری است.
دولت دوازدهم که به روحانی رسید اوضاع تغییر کرد. در اولین نشست خبری رئیس جمهور روحانی در دولت دوازدهم یکی از خبرنگاران مقابل او حاضر شد و از ظرفیت‌های از دست رفته فرهنگی سخن گفت و آرزو کرد تا در کابینه جدید شاهد یک وزیر فرهنگ امنیتی نباشیم. این اتفاق محقق شد و سید عباس صالحی به عنوان یک چهره شناخته شده در میان اهالی فرهنگ به ساختمان بهارستان رسید.
سید رضا صالحی امیری از همه جا مانده و رانده نتوانست در کابینه دوزادهم پستی را تصاحب کند. برخی از او به عنوان گزینه «معاونت اطلاع رسانی» رئیس جمهور یاد می‌کردند اما روزنامه‌های حامی دولت نوشتند که محمود واعظی رئیس دفتر رئیس جمهور و پرنفوذترین چهره سیاسی در دولت، با صالحی امیری موافق نیست و او را نمی‌خواهد.
سید رضا صالحی امیری آنقدر روی زمین ماند تا اینکه بالاخره محمدعلی نجفی شهردار تازه وارد تهران برای او حکم «معاون اجتماعی شهرداری تهران» را صادر کرد. وزیر سابق حالا معاون شهردار تهران است. چیزی که بیشتر از همه باعث شده تا امروز نام سید رضا صالحی امیری در رسانه‌های مکتوب مطرح شود، تصمیم روز گذشته اوست. صالحی امیری دیروز برای تصدی ریاست کمیته ملی المپیک در انتخابات این کمیته ثبت نام کرد. صالحی امیری با کدام تجربه سراغ این پست جدید می‌رود؟ فرماندهی اطلاعاتی-عملیاتی؟ وزارت فرهنگ؟ یا معاونت کوتاه در شهرداری تهران؟ احتمالا مهم ترین تجربه او به ابتدای دولت یازدهم بر می گردد، زمانی که او 70 روز سرپرست وزارت ورزش و جوانان بود!
